Suske en Wiske Wiki
Suske en Wiske Wiki

"Wie heeft er nu geen bokkerijder in zijn familie?"

~Wiske

Nationaliteit en Tijdperk: Belg (1730-1772)

Familie: Grootvader Lambik (Verre Nakomeling), Hippoliet Lambik (Verre Nakomeling), Papal-Ambik (Verre Nakomeling), Biotica (Verre Nakomeling), Lambik (Verre Nakomeling), Arthur, (Verre Nakomeling), Evarist (Nakomeling of Voorvader), Lambiorix (Verre Voorvader), Grootvader van Lambiorix (Verre Voorvader)


Een voorouder van Lambik en een repente Bokkenrijder.

Geschiedenis[]

Johan was altijd al een harteloze knaap geweest.. En als hij ouder werd werd hij verslaafd aan drank en dobbelen Tot één van zijn uitstapje eindigde in een gevecht met dienaren van de wet, en het hem in de gevangenis bracht. Toen hij van de gevangenis ontsnapte. Kwam hij in aanraking met de Bokkenrijders geleid door Thijs de Sprinkhaan.

Johan sloot zig aan bij de bende. Overdag waren hij en de andere model burgers geworden. Maar 'snachts roofde en plunderde zij Limburg gereden op vliegende bokken. En werd één van ge meest gevreesde van hen.

Zo ging het een langetijd tot de bende zilver had buit gemaakt gestolen uit 3 kerken. De Hoofdman Thijs besloot al het zilver om te smelten tot een Zilveren Bok waarin hun geest zou huizen.

Johan vond echter een zilveren beeltenis van de Heilige Barbara de patroon van zijn overleden moeder. Samen met Thijs toonde zij berouw voor hun daden en besloten zich bij de heer Hoogdrossaard aan te geven. Echter beide werden door de rovers gevangen en hoewel Johan wist te ontsnappen verdwenen Thijs en de Zilveren Bok in het puin van een explosie die het Hol van de Bokkerijders vernielde.

Johan gaf zich aan het werd veroordeeld tot levenslang plakken van zakken. Het lijk van Thijs en de Zilveren Bok werden echter niet opgegraven. Dus richte hij zich in zijn laatste jaar tot een perkament verteld over zijn avontuur. Met een een wil gericht op zijn nageslacht. Om Thijs een katholieke begrafenis te geven en de Zilveren Bok aan de bestolen kerken terug te schenken.

Eeuwen later werd het perkament door Lambik gevonden die in schaamte naar Limburg vertrok en met behulp van zijn vrienden de laatste wil van zijn voorouder vertolkte.